در انتظار فردا
آینده‌ای که منتظرش بودم، تا حد زیادی نزدیک شده ...... و من با خودم فکر می‌کنم به اون سیاهی که فکر می‌کردم نبود، بلکه نقره‌اییه!در انتظار فردا
آینده‌ای که منتظرش بودم، تا حد زیادی نزدیک شده ...... و من با خودم فکر می‌کنم به اون سیاهی که فکر می‌کردم نبود، بلکه نقره‌اییه!سایه‌های تلخ ....
DEO
A broken Heart ...
Full of hopes and wishes
Full of desires and ambitions
And now a broken Heart
Telling me stories
Of people ..
Of days and nights
Of school girls and boys
Who are now wemen and men!
Who are not those kind of person
Those flying souls had gone
Gone with those ambitions and dreams
Dreams of days and nights
Which never tooke a real rule in life
Now is today
Look !
Look !
How far can you see ?
How fast can you move your fingers
On the keys pedals of the piano ?
How these seem to you ?
O ! See ?
No dream
No hope
No wish
All have gone
Gone with pride and uncertanity of man's nature !
Try to acheive the Goal
No other way to stay alive !
No other way to stay Alive !
" Sans doubt "
منم آهسته می خوانم قنوت گریه هایم را ....
و انتظار تمام وجودم را به یغما برده ....
تو که آهسته می خوانی قنوت لحظه هایت را,
میان ربنای سبز دستانت دعایم کن!!!
روزهایی عادی و خوب
پروردگار
سلام! وقت بخیر
دنیا داره می‌گذره و ما رو هم با خودش می‌بره .....
خدا رو شکر ..... خیلی چیزا خوب ژیش رفت در حالیکه اصلا فکرش رو هم نمی‌کردیم! و حالا داریم می‌ریم پیش مشاور تا مهارت‌های زندگی و اینا رو یاد بگیریم!
خوب امیدوارم به درد بخوره!
دلمان برای هم تنگیده!
شاید اینقدر دل تنگی هم خوب نباشه!
شاید هم خیلی خوب باشه ....
فقط امیدوارم از کار و زندگی نیفتیم ماها!!
آنچه که گذشت
پروردگار
سلام! وقت بخیر
چند وقت بود که بدلیل کارها و مراسم عقد اصلا وقت نکردم بیام و آپ کنم و شاید هم از خبرهای خوب چیزی بگم!
خوب خدا رو شکر
..... مراسم عقد اصلی در حضور حاج آقا ارفع و در منزل ایشون و بصورت کاملا ساده و نورانی و روحانی صورت گرفت و ناهار هم علیرغم "وبا در کمین است" قرار شد بریم بیرون و از بین پردیس و لوکس طلایی و نایب، لوکس طلایی برنده شد و رفتیم اونجا و من هست نیست خوردم و کاری هم ندارم بقیه چی خوردن! 
بعدش اومدیم خونه مامانا رفتن خرید میوه و سبزی سفره عقد رو انجام بدن و دخترا هم به همراه ددی و آقا داماد موندن کارای سفره رو تموم کنن که نتیجه این شد همه لالا کردن! 
بعد از اومدن مامانا و آماده شدن همه، مراسم چیدن سفره شروع شد و خواهرا هم شروع کردن سینی اسفند رو درست کردن ...... سینی عاطل باطل ظرف نیم ساعت با تلاش و مشارکت من و مامان درست شد!
کامران واقعا از زمانیکه عقد کردیم عوض شد 
...... دلپذیر شد ....... مشارکت پذیر ...... شاید بقول دوستام واقعا مشکل ما محرم نبودن و عقد نبودن بوده، البته شاید! شاید هم رحمت و مودتی که خدا قولش رو داده بود به دادمون رسیده و اینقدر عوض شده شرایط ...... شاید منم از نظر کامران عوض شدم! نمی دونم ......
خلاصه، بنده خدا کامران از بس دولا راست شد احتمالا کمرش خم مونده اون شب اما خودش که چیزی نگفت و بروی خودش هم نیورد چیزی! ولی تابلو بود آخر شب که ساعت یک بود همه خسته و کوفته بودن!
البته به افتخارش می ارزید که کامران اولین دامادی بود که سفره عقدش رو خودش انداخت .... کلی پدرمون دراومد تا سفره اونی شد که دلم می خواست و دیگه همه خسته بودن اما بازم من هنوز گیر می دادم به سفره ......
خلاصه ..... من و مامان ساعت سه و نیم دیگه از خستگی غش کردیم در حالیکه سفره تقریبا تموم شده بود و هنوز کار داشت!
فردا صبح ساعت ده بلند شدیم و هول هول سعی کردیم من و مامان بقیه کارای سفره رو تموم کنیم و تخم مرغ ها و گل و ظرف عسل و انگشتر رو تزئیناتشون رو تموم کنیم و روکش نقل ها رو برداریم ......
ساعت دوازده و چهل دقیقه دویدم حموم و تقربا گربه شور کردم خودمو و بعدش مامان رفت حموم و رفتیم آرایشگاه در حالیکه ساعت یک وقت داشتیم یک و نیم رسیدیم!
خانمه تهدیدم کرد که تا ناهار نخورم صورتمو درست نمی کنه و با بغض و چپ چپ نگاه کردن بلاخره یه مقداری غذا قورت دادم!
دلشوره داشتم که همه چیز درست و خوب و طبق برنامه باشه و اوکی شه!
ساعت پنج منو از آرایشگاه تحویل کامران دادن و در حالیکه چادر رو روی صورتم گرفته بودم که دیده نشم و هیچ چیزی رو نمی دیدم رفتیم سوار ماشین شدیم و پنج و نیم رسیدیم عکاسی!
خانمه گفت سرویست کو؟ گفتم راست میگه ها!!! یادمون رفته بود سرویس رو بیاریم و گردنم کنم!! و بعدش گفت پس دسته گلت کو؟؟؟ و تازه دیدیم که داماد کراوات رو توی کیف نوت بوکش توی ماشین ددی جا گذاشته!!!
یه ژست هایی خانمه گفتش
..... یه ژست هایی گفتش ...... کلا همون خجالتی هم که از هم می کشیدیم ریخت!
اولین شب آرامش؟؟؟ واقعا!؟
پروردگار
امروز شبه عقد قانونی کردیم .....
از اول صبح یه حسی داشتم ...... ترجیح میدادم یه روز دیگه بریم محضر و امضاء کنیم اسناد رو ..... انگار یه چیزی ته دلم میگفت الان نه ......
وقتی رفتیم محضر و موقع امضاء کردن شد و اون حرفا رد و بدل شد و کامران جلوی آقاهه به من گفت که هر حقی مسئولیتی داره ...... نمیدونم انگار آب یخ ریختن روم ...... خجالت کشیدم ...... خیلی بهم برخورد ...... توهینآمیز ...... یعنی دوتا آدم که اومدن عقد کنن اونم با پدر عروس نه پدر داماد اینقدر به تفاهم نرسیدن که توی محضر جلوی غریبه این حرفا رو نزنن؟
بعدش که نشستم فکر کردم دیدم سناریوی اینجوری طبیعیتر جلوه میکرد:
داماد پدرش نبود و در نبود پدر داماد داشتن سر داماد رو شیره میمالیدن و یه دخترشونو بهش میدادن و داماد بنده خدا هم از همه جا بیخبر و هنوز به توافق نرسیده با دختر همه حقوق رو داشت به دختره میداد فقط وسطش گفت که میدونی که هر حقی یه مسئولیتی داره دیگه!
خوب .....
بابا بعدش حافظ باز کردن و این اومد:
در ازل پرتو حسنت ز تجلی دم زد
عشق پیدا شد و آتش به همه عالم زد
جلوهای کرد رخت دید ملک عشق نداشت
عین آتش شد ازین غیرت و بر آدم زد
عقل میخواست کز آن شعله چراغ افروزد
برق غیرت بدرخشید و جهان برهم زد
مدعی خواست که آید به تماشاگه راز
دست غیب آمد و بر سینه نامحرم زد
دیگران قرعه قسمت همه بر عیش زدند
دل غمدیده ما بود که هم بر غم زد
جان علوی هوس چاه زنخدان تو داشت
دست در حلقه آن زلف خم اندر خم کرد
حافظ آن روز طرب نامه عشق تو نوشت
که قلم بر سر اسباب دل خرم زد
شاهدش هم این بود:
سحر چون خسرو خاور علم بر کوهساران زد
بدست مرحمت یارم در امیدواران زد
چو پیش صبح روشن شد که حال مهر گردون چیست
برآمد خنده خوش بر غرور کامکاران زد
نمیدونم ..... احساس خوبی ندارم ..... دستم دیگه به کار نمیره و اصلا دلم نمیاد بقیه سفره رو آماده کنم چه برسه که بخوام بچینمش ....... بغضی گلوم رو گرفته ...... بساط صبح همش به کنار ...... اولین شبی که قانونی همسر شدیم و ازدواج کردیم باید اینجوری باشه و این بحث باشه ......
چه میشه کرد ..... قسمت ما هم اینه حتما!!! نمیدونم ...... واقعا نمیدنم ...... ته دلم دیگه راضی نیست به عقد ....... دیگه شوقی برای عقد کردن ندارم ...... فقط بخاطر مامان ...... بابا خیلی ضمنی گفتن دیدی من میگم نباید الان عقد میکردین بیخود نبود! با نگاهشون میگفتن که حق با من بود و کلی هم حرص خوردن و از بس که طاقتشون طاق شد رفتن زودتر از همه خوابیدن و دیگه حتی فیلم رو هم نصفه کاره ول کردن و رفتن تنهایی خوابیدن ....... دلم براشون سوخت! دلم برای مامان سوخت که اینهمه زحمت کشیدن و اینهمه چونه زدن و تلاش کردن و حالا اولین روز اینجوری شد! کاش یجوره دیگه بود..... کاش اصلا حرفی نمیزدم و تنها که با کامران میشدیم بهش میگفتم طوریکه کسی صحبتامونو نشنوه!! نمیدونم ...... دیگه شد ...... دیگه کفته شد ..... دیگه قسمت ما هم این بود! هر کسی باید و آرزو داره روزیکه عقد و عروسیشه بهترین و زیباترین و خوش خاطرهترین روز زندگیش باشه ...... البته که هر کسی اینطور میخواد و بهمون اندازه تلاش میکنه و انشاءالله که برای همه هم اینجوری میشه! 
قسمت ما هم این بود و داستان زندگی ما اینجوریه ...... متفاوت با همه! یکسال و نیم نامزد همینجوری و بدون برنامه ...... همه چیز نصفه و نیمه ...... عقد پرماجرا و با هزار دنگ و فنگ که تا شورای نگهبان هم دنبال عاقد میگشت برامون ...... بعدش اول قانونی ثبت میشه تا بعدا شرعا عقد بشیم ....... همه چیزش عجیب و متفاوت بود و هست! اینم یه مدلیه ...... شاید حداقل بخاطر همین نکاتش جالب و بیادمودنی بشه بعدها!
خدایا خودت به همه کمک کن و همه رو هدایت و راهنمایی کن و البته ما رو هم مثل بقیه!
آمین
شرعی یا قانونی!؟
پروردگار
سلام! وقت بخیر
خداوند مرحمت کرد و کارها به سمتی پیش رفت که باز هم ما بر خلاف مسیر معمول آب شنا کنیم و کارا رو چپه و تا حدی از آخر به اول انجام بدیم!
امروز رفتیم محضر و سند ازدواج رو بدون اینکه عقد بخونن امضا کردیم و الان از لحاظ قانونی ما ازدواج کرده محسوب می‌شیم!
حالا واقعا قانونی بودن مهمه یا شرعی؟
برای ما که شرعیش مهم بود و اینکه خیالمون راحت شه و با آرامش ۴ تا کلمه حرف بزنیم و ته دلمون هی نلرزه و برای تعریف کردن از مدل مو و لباس و شوخی و اردو و استخر و اینا هی مجبور نشیم سانسور کنیم و آخرشم هیچی ازش نمونه!
خدا رو شکر
خدا رو شکر
و البته خدا رو شکر
و آرزو می‌کنم که تمامی کسانیکه ازدواج می‌کنن خداوند بهشون برکت بده و نان حلالی در سفره و پاداشی برای زحماتی که برای معاش می‌کشن و هدایت و راهنمایی و سعادت دنیا و آخرت انشاءالله